Call of Duty zorgt ieder jaar voor opwinding, deze keer wellicht niet op een manier zoals je had verwacht.
Modern Warfare is bekend in de naam, maar de inhoud heeft een andere toon en flow dan we van de geannualiseerde Call of Duty-serie verwachten. Ontwikkelaar Infinity Ward neemt grote kansen in zowel de multiplayer- als de singleplayer-campagne, en hoewel sommige ideeën met dodelijke precisie worden geraakt, vallen andere plat.
Hoe goed het ook is om een single-player campagne terug te hebben na zijn onderbreking in Black Ops 4, Infinity Ward verschuift de focus weg van de grootschalige conflicten waar de serie bekend om staat naar meer intieme vuurgevechten waar de gruwelen van oorlog grondig zijn ( en grof) onderzocht. Deze verhaalervaring wordt ongemakkelijk, waardoor de speler de directe controle krijgt over een jong meisje dat wordt gedwongen te doden met een mes en een pistool, evenals een soldaat die wordt gevangengenomen en waterboarded. Het waterboarden ontvouwt zich zelfs door een vreselijke minigame waarbij je je hoofd heen en weer moet bewegen om het water te ontwijken. Deze gameplay-sequenties voelen binnengehaald en doen niets om het verhaal vooruit te brengen – ze maken het gewoon ongemakkelijk.
Onschuldige burgers dringen constant door deuren recht voor je of duiken van achter dekking op, waardoor intense en verontrustende momenten ontstaan waarop je ze per ongeluk kunt neerschieten. Infinity Ward wil dat je de gruwelijkheid van oorlog voelt, en het is vermoeiend hoe vaak je deze scenario’s krijgt te zien. Buiten een paar slim ontworpen sluipmissies en een belachelijk moment waar ik op afstand bestuurde speelgoedvliegtuigen bestuurde, vond ik het niet leuk om veel van de verhaalmissies te spelen, niet alleen vanuit hun zware thema’s, maar eerder de redelijk voetgangersgevechtsscenario’s binnen hen. Een huis, grot of hoogbouw overvallen kan intens zijn, maar het neerhalen van deuren is niet zo dwingend als deelnemen aan de uitgestrekte oorlogen waar deze serie om bekend staat. Er zijn een paar grote gevechten, maar ze duren niet lang of leveren veel op in termen van memorabele setstukken.
Hoewel de campagne niet zo groot is of zo opwindend om te spelen als de meeste Call of Duty-games, vertelt het wel een geweldig verhaal – misschien wel het beste in deze serie sinds, nou ja, Call of Duty 4: Modern Warfare. De karakteruitvoeringen zijn fantastisch – vooral voor Captain Price, Farah en Hadir – die veel schermtijd krijgen en legitiem interessant zijn, vooral hoe ze zijn verweven in het voorliggende conflict. Het verhaal is mooi tempo, vestigt schurken die je niet kunt helpen maar haat, en is boeiend van start tot finish. Ik waardeer ook hoe het verhaal en de gameplay naadloos van moment tot moment vloeien zonder schermen te laden, net als een productie van Naughty Dog. Ik voltooide de campagne in ongeveer vijf uur, maar merkte dat ik het leuk vond om het meer te bekijken voor de wendingen dan om daadwerkelijk een hand te hebben in sommige gevechten.
Zoals het geval is bij de meeste Call of Duty-games, is het kloppende hart van Modern Warfare competitief spel, dat slaagt door zowel de omvang van de oorlog te verkleinen als uit te breiden. De meest lonende multiplayer-ervaring is een nieuwe modus genaamd Gunfight, en deze is ontworpen voor slechts vier spelers. Deze 2v2-wedstrijden spelen zich af op kleine vierkante kaarten die onmiddellijk actie leveren en bijna net zo snel eindigen als ze beginnen, omdat slechts twee kills nodig zijn voor een team om een ronde te winnen. Een deel van de schittering van deze modus is hoe gelijk het speelveld is: beide teams hebben dezelfde uitrustingen en de kaartontwerpen zijn redelijk symmetrisch. Liggen en kamperen wordt ook afgekeurd, omdat de wedstrijdtimer snel aftelt en overuren beide teams dwingt om als eerste een vlag te veroveren. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe leuk en hectisch deze gevechten zijn; Ik kon er geen genoeg van krijgen.
Ground War, die een pagina uit Battlefield’s speelboek leent met 64 spelers die strijden om een handvol controlepunten op een uitgestrekte kaart. Dit is nog een leuke manier van spelen, maar om geheel andere redenen. Bekwaamheid en precisie nemen een achterbank naar georganiseerde chaos, terwijl sluipschutters lijn daken, doodt strepen regen dood alle kanten op, en een tank kan je van halverwege over de kaart schieten. Ground War is hectisch, en hoewel je als speler niet veel verschil zult maken, is het uiteindelijk een geweldige manier om stoom af te blazen na het deelnemen aan de uitstekend ontworpen team deathmatch van deze iteratie. Andere multiplayer-omleidingen, zoals de nieuwe modi Realisme en Nachtzicht, zijn ook leuk.
Alle competitieve modi bieden cross-play en ondersteunen het legendarische gunplay van Call of Duty. Het is fenomenaal in Modern Warfare en dieper dan ooit. De kill streak-beloningen zijn mooi en krachtig, en de snelheid en het gevoel van wapens behoren nog steeds tot de beste in gaming.
Met meer dan 50 ontgrendelbare hulpstukken en extra’s per vuurwapen, kunnen spelers hun waren naar hun zin vormgeven en worden ze aangespoord om dezelfde uitrustingen te blijven gebruiken om ze op te laden. Ik transformeerde mijn M4A1 in een angstaanjagend beest dat goed was voor zowel blitz- als afstandstactieken met een granaatwerper en 4,0x flip hybride zichtbevestigingen. Deze wijzigingen hebben mijn spel aanzienlijk verhoogd, maar voor elke pro is er een nadeel. Mijn zicht zoomde verder in, maar de zoomsnelheid werd verlaagd.
Hoe geweldig competitief spelen ook is, ik kan spelers niet veel tijd doorbrengen in Special Ops, de onrustige versie van Modern Warfare van coöperatief spelen. Een enorme kaart met vrienden doorkruisen om computers te hacken en zwaar gepantserde voertuigen te vernietigen, is een leuk concept en vereist strategie. Verergerende bot-spawns die direct achter je kunnen gebeuren, maken de ervaring op een oneerlijke manier overdreven moeilijk. Zelfs toen mijn team was georganiseerd en langzaam bewoog om elke dreiging op te ruimen, was er maar één vijand van achteren nodig om iemand te doden en een onherstelbaar scenario te creëren.
