Chernobylite is een uitstekende verhalende RPG die spelers die behoefte hebben aan post-apocalyptische instellingen helemaal zal plezieren.
Ontwikkelaar The Farm 51 hebben een fascinerend, kronkelig, mysterieus verhaal geweven en dit in een zeer ambitieuze first-person, sci-fi/horror, survival-RPG geplaatst. Chernobylite onderzoekt technologische vooruitgang (meestal de donkere kant ervan) en de menselijke kosten van experimenten – relevante thema’s bij het gebruik van Tsjernobyl als achtergrond – evenals het belang van het behouden van je menselijkheid in moeilijke situaties waar het onmiddellijk gemakkelijker zou kunnen zijn om het niet te doen.
Het concept van deze game is erg leuk. Echter is deze niet erg goed uitgewerkt. Je start als een van de overlevenden van de Chernobyl-ramp. De game zou een horror game moeten voorstellen, echter merk ik hier amper wat van.
In Chernobyl en ga je opzoek als Igor naar je vriendin Tatiana. Dan zou je verwachten dat je enigszins wat mutaties ziet. Echter is hier niks van waar. Als je verder de game gaat spelen dan zie je ineens allemaal vage dingen vliegen in de lucht en diverse groene blokkades. De game heeft een story mode waarin jij het verhaal volgt en een free roaming mode. Tijdens de free roaming mode krijg jij de optie om diverse wapens en unlimited items mee te nemen.
Igor is verre van de enige bewoner van de uitsluitingszone. Tijdens je reis kruis je paden met een groot aantal vreemde personages, van wie sommigen je vergezellen als metgezellen op je basis. Mikhail is een malafide spion die zijn problemen meestal oplost door ze op te blazen; Tarakan tart elke beschrijving, maar hij praat veel over ratten, heeft hoorns aan zijn gasmasker toegevoegd en beschrijft zichzelf op een gegeven moment als “echter dan jij bent”. De personages zijn eindeloos vermakelijk, zo niet bijzonder diep. Het is jouw taak om het moreel van je metgezellen op peil te houden, en als je dit niet doet, kunnen hun werkprestaties achterblijven bij de missies waar je ze op stuurt, waardoor ze een groter risico lopen te falen of zelfs gevangen te worden. Ze kunnen zelfs je groep verlaten als ze je lef genoeg haten.
Zo heb je de mogelijkheid om items te craften van de materialen dat je tijdens je speelsessies vind. Zo heb je ook de mogelijkheid om je eigen base te bouwen en waar nodig up te graden. Grafisch ziet de game er goed uit. En qua geluid is deze goed uitgewerkt. Het concept van het verhaal van deze game is een zeer interessante concept. Helaas is het niet ontzettend goed uitgewerkt. Daarnaast zit de game ook vol met bugs. Zo zie je op je compas waar je heen moet om je quest/missie te voltooien. Echter als je op de locatie aankomt dan loop je regelmatig tegen een onzichtbare muur of een fysieke muur aan. In het tweede geval is er nergens een deur opening te vinden waar je in kunt gaan.
>Of Chernobylite overwogen moet worden’ als “open-wereld, is een beetje ingewikkeld. In plaats van één ononderbroken wereld zijn er vijf locaties beschikbaar vanuit de hub van je basis. Er zijn zoveel dynamische elementen – weerseffecten, personages die op verschillende locaties verschijnen, veranderende patronen van NAR-soldaten – dat de overkoepelende wereld van Tsjernobyl (klinkt als een raar pretpark) die die kaarten omvat, levend aanvoelt. Elke dag heb je je keuze uit speurtochten, die elk in een ander gebied plaatsvinden. Er zijn ook optionele hotspots die worden weergegeven door vraagtekens die veranderen telkens wanneer u een kaart betreedt. Je weet nooit wat je aantreft, maar op die plekken gebeuren meestal vreemde dingen. Ik ken geen andere pogingen om een horrorspel in een open-wereldomgeving te plaatsen, maar het combineren van deze twee elementen helpt ze hier alleen maar om ze effectief te ontwikkelen. Chernobylite houdt je constant op je hoede, wat helpt om de veel voorkomende klacht van open-world games die leeg voelen te verlichten.
Visueel is Chernobylite een plaatje, met The Farm 51’s levensechte recreatie van locaties in de echte uitsluitingszone. Het spel wordt overspoeld met de kleur groen, van het overweldigende plantenleven tot de radioactieve tint van de monsters tot de gloeiende rotsen. Vooral de weerseffecten zijn indrukwekkend. Als je uit het middenwesten van de VS komt zoals ik, ben je gewend aan grote stormen, waar de lucht groen wordt en de bomen wiegen in de harde wind
Persoonlijk vind ik dat de game iets te vroeg gereleased is. Ik denk dat de game minimaal nog zes tot twaalf maanden nodig heeft om echt uit te gaan blinken. Begrijp me niet verkeerd maar de game zit vol met talloze bugs die zeker het speelplezier bederven. De missies worden onduidelijk aangegeven en er is nergens een questing-log te bekennen, behalve in je mainbase.
Chernobylite is een zeer aparte game met diverse minedfuck momenten. Het idee van deze game is goed bedacht alleen de uitwerking daarvan is helaas niet zo goed.
