FIFA is voorde laatste keer terug en zit boordevol voetbalcontent.
Het is meteen duidelijk dat het ontwikkelteam vastbesloten was om uit te pakken met een reeks essentiële updates. Eindelijk mogen we damesvoetbal spelen, al was het maar in de Engelse en Franse eredivisie. En er is volledige online cross-play tussen consoles van dezelfde generatie (pc-bezitters kunnen spelen tegen PS5- en Xbox Series X-vrienden) in seizoenen en vriendschappelijke wedstrijden, evenals Ultimate Team, waardoor je competitieve basis aanzienlijk wordt verbreed.
Hoe speelt het? Het is echt goed. Er zit een vloeiende actie in die contrasteert met de ietwat logge FIFA 22. Het is niet helemaal het turbo-geladen pingponggevoel van de klassieke PES, maar de vlotte passes en vlotte off-the-ball beweging zorgen voor ingrijpende aanvallen die echt aanvoelen spannend. Er lijkt ook een veel gedetailleerder gebruik te zijn van analoge knopdrukken, waardoor goed gewogen kruisen en nauwkeurige langeafstandsaanvallen mogelijk zijn. Hoewel de spelregels nog steeds niet perfect zijn, kun je nu spin en buiging aan de bal toevoegen met de rechter analoge stick, en een iets meer leerzame aanwijzer op het scherm gebruiken om de juiste richting te krijgen.
Bijgewerkte impactfysica voegt grotere onvoorspelbaarheid toe aan botsingen en losse balsituaties. Ik heb een steekpass gezien die in contact kwam met de achterkant van de schoen van de doelspeler, waardoor de bal terugkaatste naar mij; Ik heb een lage voorzet binnengereden die wild van het scheenbeen van een verdediger in hun eigen doel is gesponnen. Deze grillige kleine momenten voegen een mooi gevoel van realisme en spanning toe aan het spel. Ondertussen hebben spelers nu een van de drie soorten tempo (explosief, lang en uitgebalanceerd) die variatie brengen in hoe ze de bal achtervolgen en rivalen ontlopen. Mensen als Thiago en Traoré kunnen een beroep doen op een snelle uitbarsting van snelheid, waarbij ze in een plotselinge waas van nabije tegenstanders loskomen, terwijl Kyle Walker en Luke Shaw over het hele veld zullen schrijden en vaart krijgen terwijl ze gaan. De nieuwe toevoegingen zorgen samen voor momenten van echt visueel spektakel.
Toch zijn beide delen net zo echt als elkaar. De gameplay van dit jaar voelt in één woord goed aan. Het nieuwste niet-handelsmerk van EA Sports is HyperMotion2-technologie, een meer geavanceerde vorm van animatie die machine learning en mooie motion-capture-pakken voor spelers omvat. In theorie betekent dit dat de dingen er een beetje realistischer uitzien, wat welkom is. In de praktijk maakt het een beetje verschil, maar vorig jaar was HyperMotion Technology ook het grote ding en dat maakte ook gebruik van machine learning en mooie pakken. En echt, FIFA is altijd op zijn best geweest toen het een beetje meer arcadey en een beetje minder simmy speelde. De beste toevoeging dit jaar is op de een of andere manier ook de meest belachelijke.
Dat wil zeggen: powershots. Een nieuwe zet, door de twee schouderknoppen ingedrukt te houden en op schieten te drukken, zorgt ervoor dat je speler overdreven opwindt voordat hij een absolute raket naar het doel lanceert. De resultaten zijn wonderbaarlijk grappig: meestal duurt het zo lang om een opname voor te bereiden dat je er helemaal van gaat kletteren. Als je dat niet doet, kan de nauwkeurigheid enorm variëren, van bliksemschichten in de bovenhoek tot blokken die eruitzien alsof ze het hoofd van een verdediger eraf moeten halen en wilde zweepslagen die bijna de hoekvlag raken.
Het beste van alles is dat dit aansluit bij een oude functie genaamd getimede opnamen, waarbij je een tweede keer op schieten kunt drukken om de opname over het algemeen een beetje beter te maken (of verkeerd te timen om het veel erger te maken). Door de twee samen te mengen, ontdekte ik echter dat je nog steeds een powershot kunt scoren als de tweede druk op de knop verkeerd wordt getimed. De eerste keer dat ik dit deed, resulteerde dit in iets dat ik alleen maar kan omschrijven als een Power Chip, gescoord tegen een vriend, waarbij de bal onmogelijk door de lucht zweefde alsof hij onder water reisde en op wonderbaarlijke wijze de keeper van de tegenpartij lobde, ondanks dat hij amper een seconde stond. voet van de doellijn. Dit is een beetje een bug: de herhaling klokte de snelheid van het schot op ongeveer 120 mph, iets sneller dan twee dertig meter voetzoekers die ik later scoorde. Het is ook het moeilijkste dat ik in tijden heb gelachen.
Gedurende elke wedstrijd zijn er aangename visuele momenten: spelers die sierlijke overstappen maken om van richting te veranderen, de bal die water opstuwt van een nat oppervlak; het net golft wild als een schot contact maakt. Zelfs het commentaar is draaglijk.
Zoals altijd wordt hier veel voetbal aangeboden. Met Quick Play kun je rechtstreeks naar een enkele wedstrijd of een toernooi gaan, alleen of tegen vrienden of online concurrenten. Behendigheidsspellen testen je in verschillende elementen van passen en schieten. Volta is straatvoetbal met veel fancy moves. In Career neem je een speler of manager mee door hun hele voetballeven, waarbij je alle aspecten van hun groei afhandelt, terwijl een tijdschema van wedstrijden, trainingssessies en transferdrama’s voorbij rolt. Dit is niet enorm veranderd sinds de laatste game, hoewel de presentatie netter is en je de kans krijgt om deel te nemen aan speelbare hoogtepunten van wedstrijden in plaats van de hele 90 minuten te moeten doorlopen. Het is een soort interactieve versie van Match of the Day en voelt gespannen, leuk en veeleisend aan.
Dan is er natuurlijk het monsterlijke Ultimate Team, waar je virtuele pakjes spelerskaarten koopt om een superteam van helden op te bouwen terwijl je swaps ruilt en andere FIFA-bezitters uitdaagt voor online wedstrijden. Voor mij is de grote toevoeging Moments, een nieuwe reeks uitdagingen voor één speler waarmee je geld kunt verdienen voor kaartpakketten en leenspelers. Dit kunnen mini-vaardigheidsuitdagingen zijn, of je zou kunnen worden belast met het opnieuw spelen van belangrijke momenten in de carrière van een grote speler. Er komen dagelijks nieuwe spullen binnen, dus er is altijd een manier om voor niets packs te verdienen. FIFA 23 is misschien genereuzer met zijn freebies dan eerdere titels, maar in de kern blijft Ultimate Team een duivelse buitdoos die speciaal is ontworpen om fans aan te zetten tot regelmatige aankopen van kaartpakketten. De dopamine-prikkelende zoektocht naar ongrijpbare sterspelers is net zo echt als altijd.
Controversiële spelerspakketten en zo, FIFA 23 is het hoogtepunt van de filosofie van EA Sports. Deze serie heeft altijd over realisme gesproken, maar het was jarenlang een Roy of the Rovers-stijl van realisme – een penalty in de laatste seconden, een schaartrap op de doellijn, die door de lucht boog als een mislukte raket. Nu voelt het alsof de fysica, AI en animatie zijn samengekomen op een manier die zelfs deze belachelijke momenten naturalistisch en plezierig maakt. De eerste FIFA op de Mega Drive noemde zichzelf een authentieke ervaring van echte sport, echt drama, echt spektakel. Het was toen niet, maar misschien, in dit laatste deel.
